Terug met een rugzak vol ervaringen

We zijn weer thuis. Terug bij familie en vrienden. Terug in Nederland. Aan de ene kant lijkt het alsof we veel langer zijn weg geweest. Aan de andere kant is de tijd heel snel gegaan en zijn we nu al weer terug. We kijken terug op een zeer indrukwekkende tijd.

Het is nog maar 2 dagen geleden dat we in Chisinau rondliepen en genoten van een heerlijke lunch bij een echte Moldaafse McDonalds. Het was mooi om onze tijd in Moldavië af te sluiten samen met OMers die ons project begeleid hebben. Zaterdagochtend hebben we in onze stille tijd nog een brief geschreven, aan onszelf. Over een aantal weken krijgen we die dan thuis gestuurd, zodat we onszelf herinneren aan de gave ervaringen. Aansluitend hebben we een mooi moment van aanbidding gehad, waarin we God konden danken voor ALLES wat Hij ons gegeven heeft.

De terugreis is heel vlot verlopen. We hebben nergens lang hoeven wachten en op Schiphol bleek dat ook al onze bagage de overtocht had gemaakt. Na een afscheid van de groep snel naar onze ouders, andere familie en alle vrienden en vrienden die ons achter de glazen wand stonden op te wachten. Een mooi weerzien. En wat slaapt je eigen bed toch heerlijk!

Vanmorgen zaten we met een groot deel van de groep weer in de dienst in Utrecht en een aantal in Leidsche Rijn. Goed om weer thuis te zijn, ook in de gemeente. Volgende week zondag doen we verslag van wat God heeft gedaan in en door ons.

Naast alle verhalen is er ook de gelegenheid om te genieten van nog veel meer foto's. Die zijn te vinden op http://picasaweb.google.nl/samenziendoenenzijn. De komende week zal iedereen zijn/haar foto's uploaden.

Rest ons jullie te bedanken voor jullie interesse en het mee reizen met ons. Vraag gerust nog eens naar onze persoonlijke verhalen, want er is nog zoveel meer gebeurd dan dat we op dit weblog beschreven hebben.

We hebben ons gedragen geweten door de vele gebeden. Alle eer aan God.

Terug in Chisinau

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zegt men. Nou dat was ook zo! Er moest nog veel werk verzet worden en er stonden kinder en jeugd programma's op het schema.

Voornamelijk de mannen hielden zich bezig met het storten van beton, zowel binnen als buiten. Het gebouwtje waar de kinderen maaltijden krijgen heeft nu nieuwe vloeren en rondom de kerk ligt een mooi betonnen pad. Ook op het toiletgebouwtje zit nu het geraamte van een dak. Alleen de afwerking moet nog.

De meiden hielden zich bezig met wat kleinere klussen, zoals het schilderen van deuren en hekken en alles ziet er weer mooi uit.

Elke dag ging er een groepje van 4 personen naar zuster Maria; een weduwe die wel wat hulp in haar huis kon gebruiken. Het verfwerk is klaar, alleen het toilet moet nog vervangen worden, maar dat gaat de kerk nog doen.

Gelukkig was er deze laatste dagen ook tijd om te rusten. Daar waren we echt wel aan toe!! Heerlijk slapen onder de boom, een boek lezen of even een ijsje halen.

In de avond gingen we naar een dorpje waar we met de kinderen konden spelen. Het dorpje was slechts 25 kilometer ver, maar door de hobbelige wegen kost de rit al gauw 45 minuten!! De kinderen in het dorp zijn duidelijk anders dan de kinderen in de 'stad'. Veel aanhankelijker en minder egoistisch. Schatjes zaten er bij!! Het uitdelen van cadeautjes aan het einde van het programma blijft een uitdaging, maar de gezichtjes waren goud waard!!

Donderdagmiddag gingen we na een gezellig afscheid met een heerlijke BBQ weer terug naar Chisinau. Heerlijk om daar weer te kunnen douchen en op een normale WC te zitten! Vandaag hebben we een evaluatie en hebben we de gelegenheid de stad in te gaan. En morgen....dan gaan we weer naar huis!!!

Zondag rustdag...

Lieve allemaal,

De speeltuin is gisteren afgemaakt en we hebben voor de opening vele!!!! ballonen opgeblazen. De dag begon vandaag met het versieren van de speeltuin, we hebben ballonen en slingers opgehangen het zag er geweldig uit (zie foto`s).

Na het ontbijt en de stilletijd hadden we een mooie kerkdienst waarin we ons hebben voorgesteld aan de mensen en twee liederen voor hun hebben gezongen in het Nederlands. Jonan gaf zijn getuigenis en Wilco preekte. Onder de dienst heeft een groepje kinderwerk gedaan, we hebben met de kinderen gezongen en Elize heeft een bijbelverhaal verteld en we hebben geknutseld. Na de dienst werd de speeltuin geopend door de pastor. Het werd een knallende opening omdat de kinderen alle ballonen stuk prikte en op de speeltoestellen sprongen. Na de opening hebben we geluncht. Deze middag kun je zelf weten wat je doet. Een grote groep is nu naar een meer en wij zijn naar ons bed gegaan. We zitten nu weer wakker achter de computer. De afgelopen week was een drukke week we hebben veel dingen gedaan en afgrond. We moeten nu nog een huis afmaken en de toiletten bij de kerk moeten nog afgemaakt worden. En verder gaan we nog kinderwerk doen in een ander dorp. Verder gaat het met ons goed behalve dat we vandaag een beetje moe zijn, daarom zijn we blij met een vrije dag.

Liefs Maaike en Gerdy

Nisporeni

Na een fantastische reis in een volgepropte bus zijn wij tussen de bagage zittende veilig aangekomen in Nisporeni. De kerk waar we aankwamen is tevens ook slaapplaats voor de mannen. Een ruimte achter de kerk, die nergens voor gebruikt wordt (wat je kan ruiken ook!) en vol ongedierte zit, maar verder van alle gemakken voorzien is, namelijk geen water, geen wc, wel stroom, dient als slaapruimte. Wel is er buiten een put die binnen een dag droogstond, maar wel voldoende drinkwater in flessen.... Met name het gebruik van de oude kakdoos is een groot avontuur voor ons allemaal, want ook de ladies moeten hier overdag gebruik van maken. De meesten proberen het dus angstvallig op te houden tot de avond. Over de avond gesproken....de dames verblijven bij verschillende gezinnen die varieren van 3 sterren hotel tot super-basic-kommetje-water-voor-drie-personen-no-bed-and-no-breakfast.

We zijn allemaal zeer onder de indruk van de omstandigheden waarin de mensen hier leven. Veel stof, veel spullen in huizen die bijna instorten, net als de koffer van Rutger en Mark. We doen een poging om met een soort kalkwater de muren te schilderen. Of het er beter van wordt is de vraag, maar we leren er veel van en hopen dat we de mensen kunnen bemoedigen.

De speeltuin vordert al aardig en heeft de kleuren van onze t-shirts. O nee, de kleuren van de vlag. O...maar de t-shirts hebben de kleuren van de vlag...

Vandaag is het hoogtepunt van de week, want de jongens kunnen eindelijk douchen!!! Daar zijn de meiden natuurlijk ook erg blij mee.

Ander hoogtepunt is dat we God aan het werk mogen zien! In de levens om ons heen, en in de levens van elkaar. Het beste nieuws van deze reis is dat Mark heeft besloten zich te laten dopen!!! Geweldig!!

De groeten van ons allemaal!

Laatste dag Chisinau

Vandaag met alle Moldaviëgangers, zo'n 60 deelnemers uit diverse landen, de laatste voorbereiding en training gehad. Dit werd geopend met een preek van Matthew onze 'field leader', met als thema 'Wat doe ik hier in vredesnaam', hetgeen vele van ons aansprak.

Hier na werden diverse onderwerpen besproken en uitgvoerd waaronder sport en spel vvoor jeugd, knip plak en vouwwerk voor de kleintjes geoefend met het uitvoeren van een drama.

De sfeer en temperatuur zijn beide goed, we hebben het hier prima naar ons zin maar we zijn nu wel toe aan het 'echte' werk dat vanaf morgen gaat beginnen. Morgenochtend vertrekken we met de bus naar Nisporen waar de dames naar hun gastgezinnen gaan en de heren hun intrek nemen in het bijgebouw van de kerk. In dit gebouwtje hebben we stroom en 1 wastafeltje met koud water. Tevens mogen we gebruik maken van de antieke 'kakdoos' achter het gebouw, dus van alle gemakken voorzien.

Gelukkig is de EHBO kist tot nu toe dicht gebeleven op een aantal pleisters na vanwege blaren door het voetballen en het dragen van slippers op de zeer droge en stoffige wegen.

Het is nog niet duidelijk of we in Nisporen ergens van internet gebruik kunnen maken dus dat blijft een verrassing. Helaas hebben (nog)geen cardreader om wat foto's de kunnen uploaden, maar wie weet..

ps de 'verloren' bagage is weer terecht dus Jonan en Tobias kunnen weer zich zelf zijn.

Dat was het verhaal van de heren. Nu de aanvulling van de vrouwen. Dat krijg je als je gescheiden leeft;).

Lieve allemaal,

Hier weer even een update van ons. Gisteren hebben we een heerlijk dagje voor onszelf gehad. We begonnen de dag met een kerkdienst en dit bleek bij aankomst een trouwdienst te zijn. Leuk om mee te maken. Jammer dat we het niet verstonden. na twee uur staan, zitten, nog eens staan en weer zitten waren we dus stiekem blij dat het voorbij was. Na een heerlijke lunch met heel veel watermeloen, wat we eigenlijk continu eten, was het tijd voor een spelletje en even lekker relaxen. Een heerlijke wandeling kon natuurlijk niet missen op een mooie zondagmiddag. Na weer een heerlijke (nou ja de meningen zijn verdeeld) maaltijd hebben we in kleine groepjes stille tijd gehouden. Elke dag komen we in deze groepjes bij elkaar. We stonden stil bij psalm 121:). Dit ook ter bemoediging van alle thuisblijvers.

Dikke pakkerd van de meiden!

Wij hebben overigens wel een cardreader, dus we gaan nog ons best doen wat foto'ste uploaden. HOPPA!

Vlotte maar wel vermoeiende reis

Vandaag zijn weaangekomen in Chisinau om 16.30 uur (plaatselijke tijd)na een goede reis en eenvlotte aansluiting in Wenen. Helaas tot nu toemissen we nog 2 koffers van de mannen, maar eerlijk zullen we alles delen dus ook dat komt wel goed.

De mannen slapen nu al met z'n allen op 1 zaal vet gezellig. De dames slapenelders in het vrouwenhuis 10 minuten lopen van het hoofdgebouw waar de mannen slapen en alle andere activiteiten plaatsvinden. De gezondheid van iedereen is tot nu toe goed. Het is hier que weer nog goed te doen. Rond de 26 graden.

Zondagochtend om 9 uurgaan we naar een Roemeense Baptistengemeente. Gelukkig zijn stropdassen niet verplicht omte dragen.

Vanaf dinsdag vertrekken we naar Nisporeni.

Kort samengevat gaat alles goed met ons

Pepermunt, Roemeens en heel veel informatie

Afgelopen zondag zijn we weer bij elkaar geweest, dit keer inclusief de meeste ouders. We weten inmiddels waar we heen gaan: Nisporeni ! Ook kregen we te horen wat we daar gaan doen (zie ons profiel) en hoe een gemiddelde dag eruit zal zien. Om ons toch enigszins verstaanbaar te maken een lesje Roemeens.

Weten jullie het nog?

Bun? ziua. Eu sunt [je naam]. Cum te cheam??
Ce mai faci? Bine!

We gingen niet met lege handen naar huis, want voor de kost moeten nog 2 dozen pepermunt verkocht worden. Als dat is gebeurd hebben we al ons geld verzameld!

Nog 32 nachtjes slapen...
Als er nog vragen zijn, kun je die hier stellen, het antwoord kan tenslotte voor iedereen interessant zijn

Welkom op ons reislog!

Hoi hoi, welkom op ons weblog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Meer informatie over onze reis vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

De Moldavië-gangers